افروغ:تاكید امام خمینی توجه بر حق مردم بود

چکیده :امام به دنبال آن بود تا فلسفه سياسي جديدي را معرفي كند كه داراي مقبوليت و مشروعيت باشد/ آن‌چه در انديشه امام مشخص است توجه به اختيار، آزادي و حق‌مداري انسان‌ها است/امام خميني بر حسب ضرورت جمهوري اسلامي را انتخاب...

کلمه: یك تحلیلگر سیاسی معتقد است كه امام خمینی جمهوری اسلامی را بر اساس ضرورت انتخاب نكرده است و همواره توجه به حق مردم در اندیشه های سیاسی ایشان وجود داشته است.

«عماد افروغ»، نماینده مجلس هفتم در مجلس شورای اسلامی در گفتگو با ایلنا در پاسخ به سوالی در خصوص فلسفه وجودی رجوع حضرت امام به رای مردم و برگزاری همه پرسی برای نوع نظام گفت: «با وجود آنكه تجربه 22 بهمن به عنوان بزرگ‌ترین و عمیق‌ترین تجلی شور انقلابی وجود داشت اما امام خمینی در 12 فروردین‌ ماه 1358 اقدام به برگزاری رفراندومی با عنوان تاسیس نظام جمهوری اسلامی كرد.»

وی افزود:«جمهوری اسلامی نمود سیاسی شور انقلابی مردم ایران بود و از آنجایی‌كه بنا بود نظام سیاسی نوظهوری تاسیس شود و فلسفه وجودی خود را به رخ بكشاند امام تصمیم گرفت تا یكی از قابلیت‌های انقلاب اسلامی را با رای مردم معطوف به تاسیس نظام جمهوری اسلامی كند.»

افروغ خاطر نشان كرد: «این به رخ كشاندن می‌بایستی متناسب و متناظر با فلسفه سیاسی می‌بود و امكان آن وجود نداشت كه اینگونه ارزیابی كرد كه به علت شور انقلابی و عطش و نشاط تبعیت از امام به حرف رهبر انقلاب كفایت كنیم كه بی‌شك چنان‌چه آن روز كفایت می‌شد در آینده دچار مشكل می‌شدیم.»

وی با اشاره به برخی اظهار نظرات در رابطه با برگزاری رفراندوم از سوی امام به علت اضطرار یادآور شد: «برخی می‌گویند امام خمینی بر حسب اضطرار رفراندومی را برگزار كردند تا آیندگان تصور كنند كه مردم با درصد بسیار بالایی جمهوری اسلامی را انتخاب كردند، اما از نظر من این تفسیر همه حقیقت را در بر ندارد.»

این جامعه شناس سیاسی تصریح كرد: «امام به دنبال آن بود تا فلسفه سیاسی جدیدی را معرفی كند كه دارای مقبولیت و مشروعیت باشد و نباید مشروعیت را در مقابل مقبولیت دانست چرا كه مشروعیت یك نظام سیاسی آن است كه ما آن را با توجه به شرایط نظام جهانی حاوی حقانیت و مقبولیت بدانیم.»

وی با اشاره به نگاه امام خمینی در اسلام افزود: «در نگاه امام خمینی در اسلام جمهوریت نیز مشاهده می‌شود و ایشان هیچ‌گاه تفسیری از اسلام بدون توجه به حق مردم ارائه نمی‌دهد و در تمام اندیشه‌های سیاسی امام تاكید بر حق مردم مشاهده می‌شود.»

افروغ تصریح كرد:‌ «تاكید بر مفهوم جمهوریت تاكیدی مضاعف بر حق مدار بودن انسان‌ها در اسلام است و در تمام گفته‌ها و اندیشه‌های امام مسئله جمهوریت در دل اسلامیت نهفته است و بر این موضوع تاكید شده است كه یك نظام سیاسی باید حقانیت لازم را داشته باشد.»

به گفته وی چنان‌چه رفراندوم صورت گرفته در سال 59 انجام نمی‌شد نظام جمهوری اسلامی مشروع و قانونی نبود چراكه یك پایه مشروعیت به مقبولیت باز می‌گردد و در جهان امروز نیز یكی از ساز و كارهای نهادینه كردن مقبولیت انتخابات است.

افروغ یادآور شد: «رفراندوم مقدمه‌ای برای تاسیس یك نظام سیاسی نبود بلكه می‌توان آن‌را نوعی به رخ كشاندن فلسفه سیاسی جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی دانست.»

به گفته این نماینده سابق مجلس در فلسفه سیاسی همواره دو بال اسلامیت و جمهوریت وجود دارد كه بدون یكدیگر موفق نمی‌شود و مكمل یكدیگرند.

ویتاكید كرد«حیات سیاسی را نمی‌توان بدون توجه به حق مردم دنبال كرد و با وجود آنكه برخی هنگامی‌كه حرف پای مردم به میان می‌آید تفسیر اضطراب و ضرورت را مطرح می‌كنند و نگاه حق مدارانه را بر نمی‌تابند نگاه تكلیف‌گرایانه به اسلام دارند.»

افروغ در پاسخ به سئوال دیگری در رابطه با اینكه شبهه‌ای در مورد این كه امام خمینی مخالف جمهوری اسلامی بوده‌اند و اندیشه دیگری در سر داشته‌اند اما بنا به برخی مصالح به جمهوری اسلامی تن دادند ،گفت: «آن‌چه در اندیشه امام مشخص است توجه به اختیار، آزادی و حق‌مداری انسان‌ها است.»

وی ادامه داد: «ممكن است تجربه بشر روزی برای توجه به حق‌مدار بودن انسان قالب دیگری را انتخاب كند اما آن‌چه كه مشخص است این است كه امام خمینی بر حسب ضرورت جمهوری اسلامی را انتخاب نكرده و این تفسیر را كه جمهوری اسلامی بر حسب ضرورت انتخاب شده را نمی‌پسندم.»

افروغ در پایان خاطرنشان كرد«فلسفه سیاسی ما و تعریف ما از مشروعیت و قانونیت بر 2 محور حقانیت و مقبولیت استوار است و در محور حقانیت به محتوای خاص و ویژگی‌ها رای می‌دهیم و در محور مقبولیت چنان‌چه یك نظام محتوای حقانی نداشته باشد حق ندارد خود را با كودتا و ترور تحمیل كند.»