سالن اجتماعات مدام پر و خالی می‌شود. پدرام موسوی و مژگان دانشمند هر دو از فارغ‌التحصیلان «دانشگاه علم و صنعت» بودند. پدرام از این دانشگاه، مهندسی برق با گرایش مخابرات را دریافت کرده بود و مژگان مهندسی برق با گرایش الکترونیک. هر دو در کانادا تا مقطع دکترا ادامه تحصیل داده و از استادان و محققان «دانشگاه آلبرتا» بودند. پدران هر دو نفرشان پزشک هستند و همکار یک‌دیگر.

گمان می‌کنم در این سال‌ها، به همان اندازه که برخی واکنش‌های پرخاش‌جویانه در فضای مجازی را دیده‌ایم، استدلال‌هایی از جنس استدلال شهاب حسینی را هم شنیده‌ایم که: «این‌ها دست‌شان به قدرت برسد از این هم بدتر هستند». اما آیا این استدلالِ به ظاهر منطقی و بدیهی، قابل دفاع است؟ آیا واقعا تمام آن کامنت‌گذاران فضای مجازی قاتل‌های بالقوه هستند که صرفا دست‌شان به قدرت نرسیده؟

از آبان امسال، به دنبال گرانی بنزین نرخ تورم هم باردیگر تحریک شده و در مسیر صعودی قرار گرفته، آنطور که قدرت خرید مزدبگیران حدود هشت درصد کاهش و هزینه معیشت ۴۰۰ هزار تا ۵۰۰ هزار تومان در ماه افزایش یافته است. پیامد گرانی بنزین افزایش مبلغ سبد معیشت به نزدیکی ۹ میلیون تومان است، همان رقمی که دو تشکل کارگری مستقل برای حداقل دستمزد پیشنهاد کرده‌اند.

اصلاح‌طلبان سال هاست خود را ذیل منویات و سیاست های کلان رهبری تعریف کرده اند؛ حتی برای بدیهی ترین حقوق سیاسی نیز چشم انتظار تفقد از ایشان دارند و در بهترین حالت به دنبال کسب مقام «بازوی اجرایی رهبری» هستند. در حالی که نظام بازوی اجرایی کم ندارد، فقط «اپوزیسیونی» می خواهد که نماینده مخالفان باشد نه تکرار کننده خودش!

در همین بحبوحه، امروز بسیج دانشجویی دانشگاه تهران به نمایندگی از همان نظام بر طبل صداقت دروغین می‌کوبد و جریان موسوم به نام بی‌مسمای اصلاحات پس از تجربه‌ی شکست ۷۶ در ۷۸ و ۹۶ در ۹۸، هم‌چنان در پی سودجویی از مطالبات ابتدایی مردم و انحراف موج اعتراضات راستین آنان از ساحل نجاتشان است.

عمال نظام استبداد دینی و در راس آن علی خامنه‌ای سه روز علت سقوط را کتمان و پنهان کردند و با وقاحت تمام و گوبلزوار به مردم دروغ گفتند و بر دروغ خود اصرار ورزیدند و از اصل اصابت موشک را انکار کردند. عجیب‌تر این که مدعی شدند که اساسا به لحاظ علمی چنین چیزی امکان پذیر نیست

زخمی است که سر باز کرده است! اکنون آنان به خیابان ها آمده اند تا فریاد بزنند گریه کنند احساس تحقیرشان را فریاد بزنند تنفرشان از دروغ را داد بزنند به زمین و زمان اعتراض کنند و استعفای این و برکناری آن و مجازات فلان و اصلاح بهمان را بخواهند. برای دوستانشان، هموطنان شان، عزیزان شان و برای خودشان، شخصیت و حرمت و غرور و عزت و اعتماد لگدمال شده شان بگریند و به هرکه می‌توانند شکوه برند و همه را بی لیاقت و ناکارآمد بخوانند.

فرمانده شان (سرهنگ) درون خودرو نشسته بود تا سرمای هوا آزار اش ندهد. جلو رفتم و با او گفتگو کردم. پرسیدم «مردم چگونه اعتراض کنند؟» گفت «از راه قانونی» پرسیدم «کدام قانون؟» گفت «بروند به نماینده های مجلس بگویند» پرسیدم «کدام مجلس؟» گفت«من کلانتری فلان هستم بعدا بیا صحبت کن» و شیشه را کشید بالا.