کفه ترازوی این قوه همیشه به نفع صاحبان زور و سرمایه است، به نفع کسانی است که دست در جیب کارگران و مزد بگیران را دارند. قوه قضائیه نمی‌تواند بی‌طرف و مستقل باشد. بی طرفی و مستقل بودن قوه قضائیه یک شوخی تلخ است.

نام محمدباقر قالیباف را که امروز بر مسند ریاست‌ مجلس شورای اسلامی تکیه زده است، در پرونده‌های فساد، تخلف و سرکوب بسیار شنیده‌ایم؛ از تخلفات مالی و املاک نجومی گرفته تا فرماندهی سرکوب تظاهرات دانشجویی. طرح پرونده‌های فساد‌های مالی او هیچ‌وقت به نتیجه نرسید و بعد از سرکوب دانشجویان در سال ۱۳۷۸ هم ارتقا مقام یافت.

سیدعلیرضا بهشتی شیرازی بسم الله الرحمن الرحیم رهبر کشور در مورد ورزشکارانی که در مسابقات المپیک به عنوان پناهنده یا تحت پرچم کشوری دیگر شرکت کردند از تعبیر «خودفروش» استفاده کرده است. این کلمه در فارسی معنای زشتی دارد که با توجه به‌ زن بودن شماری از افراد موضوع بحث، مستلزم قذف است، خصوصا وقتی […]

راه گریزی نیست که اگر بود امروز چنگیز و هیتلر هم قهرمانان ملی بودند! راه گریزی نیست که اگر بود امروز همه طالبان را دوست داشتند و همه باور می‌کردند که این وحوش ابن الوقت نیروی اصیل منطقه هستند !

اسم جمهوری اسلامی افغانستان تغییری در واقعیت این کشور به وجود نمی‌آورد. ولی پنجشیر شاید، اگر همه با هم یکصدا می‌شدند یا حوادث به هر ترتیب دیگری چنان رقم بخورد که بزرگی و بلوغ به راه بیفتد. همین که مردمی مرگ با ذلت را ملاقات کنند و عزتمندانه‌اش را ترجیح دهند، همین که ملتی ذره بودن را کنار بگذارد و منافع این لحظه و این فرد را با حظ برخورداری از یک میهن غیر قابل مقایسه بیابد ۲۰۰۰ میلیارد دلار و بیشتر سرمایه می‌اندوزد

استدلال به ظاهر ضد آمریکایی بودن طالبان ملاک درستی برای همپیمانی با آن نیست. اگر چنین بود چرا در این بیست سال از انها دوری جسته ایم و یا از ابتدای انقلاب کنار شوروی آن روزها قرار نگرفتیم؟ و اگر صرفا مسلمانی شان ملاک است، چرا ده ها سال است با جریان انحرافی وهابیت، ستیز فرهنگی سیاسی داریم و این همه هزینه پرداخته ایم، مگر تفاوت این دو در اندیشه های انحرافی از کجا تا به کجاست؟

ما بندگان ‌خوبی نیستیم، زیرا از راه اشتباهی که رفته‌ایم باز نمی‌گردیم: «این تقابل دو اراده است که هر کس کوتاه بیاید شکست می‌خورد.» و این چه بدکاری است که می‌کنیم. کانوا لا یتناهون عن‌منکر فعلوه لبئس ما کانوا یعملون. بلکه بنده خوب سلیمان بود. نعم العبد، انه اواب‌. بسیار صلح‌جو، چه مبارک بنده‌ای.،او کسی است که به راستی باز می‌گردد.

به شهردار سابقی که به عطش قدرت شهره است و با آنهمه پرونده مفتوحه مفسده اقتصادی و تخلفات سیستمی و پول پاشی حرام از بیت المال به ریاست کارمندان مجلس دوازده درصدی می رسد و همانجا هم دست از تخلف و تقلب در بودجه بندی برنمیدارد؟