شعر سبز/ مگو که شمعِ مرده‌ای که تا همیشه زنده‌ای، ره‌ِ حسینِ میر را تو زینبانه رفته‌ای
چکیده :یکی از مخاطبان کلمه با ارسال شعری و تقدیم آن به بانو رهنورد و میرحسین نوشته است: بدینوسیله شعری را که برای سرکار خانم رهنورد و جنابِ مهندس میرحسین موسوی که ملتی وامدارِ ایثارِ ایشانند، سروده شده، به حضور شما و ملتِ شریف ایران تقدیم می‌کنم. اللّهم فکّ کّل اسیر...
کلمه: یکی از مخاطبان کلمه با ارسال شعری و تقدیم آن به بانو رهنورد و میرحسین نوشته است: بدینوسیله شعری را که برای سرکار خانم رهنورد و جنابِ مهندس میرحسین موسوی که ملتی وامدارِ ایثارِ ایشانند، سروده شده، به حضور شما و ملتِ شریف ایران تقدیم می‌کنم.
اللّهم فکّ کّل اسیر
“مگو که شمعِ مرده‌ای”
به پیشوازِ شاعران چه شاعرانه رفته‌ای
ره‌ِ حسینِ میر را تو زینبانه رفته‌ای
پیامِ تو به گوشِ ما رسید و بر هدف زدی
دلِ شبِ سیاه را عجب نشانه رفته‌ای
شما کجا و ما کجا به گردتان که می‌رسد
که در وفا به عهدِ خود به بیکرانه رفته‌ای
مگو که شمعِ مرده‌ای که تا همیشه زنده‌ای
فراتر از حصارِ تن تو ای یگانه رفته‌ای
دو مرغِ عشق در قفس، چنین بود نگاهِ ما
به او و تو که این سفر هم عاشقانه رفته‌ای
به او بگو که شد یقین به مردمان که نازنین
به جنگِ شمر و حرمله دراین زمانه رفته‌ای
چه غم که نیست عکس‌تان به صفحهٔ جریده‌ها
ورای روزنامه‌ها و هر رسانه رفته‌ای
احمد نیکبخت – بهمنِ ۱۳۹۴
