روزنامه جمهوری اسلامی: معترضان امروز به گفت و گوی ایران و امریکا هشت سال پیش نامه های بی جواب را تحسین می کردند
چکیده :جالب اينست كه معترضان همان كساني هستند كه از 8 سال قبل تاكنون شاهد رفتارهاي غيرمتعارف رئيس دولت سابق بودند كه به رئيس‌جمهور آمريكا نامه نوشت ولي جوابي دريافت نكرد. در سفر آخر خود به نيويورك بارها به بيان‌ها و زبان‌هاي مختلف براي ملاقات و مواجهه و مذاكره با دولتمردان آمريكائي اعلام آمادگي كرد ولي با بي‌اعتنائي مواجه شد و در يكي از سفرهايش به آمريكا در سياسي‌ترين شوراي متعلق به دولت آمريكا شركت كرد و هيچ سخن مؤثري نگفت و نشنيد، اين حضرات اينها را ديدند ولي هيچ عكس العملي نشان ندادند و اعتراضي نكردند و حتي به تحسين او نيز پرداختند! ...
روزنامه جمهوری اسلامی با اعلام حمایت از دستاوردهای سفر به نیویورک خطاب به مخالفان نوشته است: اگر مخالفان بخواهند دست از افراط بردارند و اهل اعتدال باشند، بايد به نقاط قوت سفر رئيس‌جمهور و اقدامات برجسته وي نيز توجه كنند. پيشنهاد طرح “جهان عليه خشونت و افراطي گري” و طرح موضوع مهم و حساس “ائتلاف براي صلح” در برابر “ائتلاف براي جنگ” در سخنراني رئيس‌جمهور در مجمع عمومي سازمان ملل، منطق كوبنده‌اي بود كه توانست تمام توپخانه‌هاي تبليغاتي آمريكا، اروپا و صهيونيسم بين الملل را كه همواره ايران را با چهره‌اي خشن و جنگجو معرفي مي‌كردند از كار بياندازد و خود آنها را به عنوان منشأ جنگ افروزي و خشونت و افراطي‌گري زير سؤال ببرد. اين سخنراني را كه همه هيأت‌ها در آن حضور داشتند با سخنراني رئيس‌جمهور سابق كه براي صندلي‌هاي خالي صحبت مي‌كرد مقايسه كنيد و به اين سؤال پاسخ بدهيد آيا اين سخنراني مايه عزت ملت ايران و نشان دهنده قدرت و منطق نظام جمهوري اسلامي نبود؟ در اين سخنراني ادعاي مديريت جهان توسط رئيس‌جمهور ايران مطرح نشد، كاري كه رئيس‌جمهور سابق كرد و مورد بي‌اعتنائي و ريشخند قرار گرفت ولي دكتر روحاني با منطق قوي، مديريت جهاني را نقد كرد و به سران كشورها راهكار مديريت صحيح را نشان داد.
در این یادداشت تصریح شده است: در مكالمه تلفني نيز رئيس‌جمهور ايران به رئيس‌جمهور آمريكا تأكيد كرد كه آمريكا بايد حق مردم ايران رادر مورد مسائل هسته‌اي به رسميت بشناسد و تحريم را نيز بردارد.اين گفتگو آيا از موضع سازش است يا از موضع قدرت؟ نكته مهم‌تر اينكه در اين سفر، رئيس‌جمهور آمريكا با اصرار خواستار ديدار با رئيس‌جمهور ايران بود ولي دكتر روحاني نپذيرفت. مكالمه تلفني نيز به خواست رئيس‌جمهور آمريكا انجام شد و اينها نشانه‌هاي روشني بر اينست كه در اين سفر، جمهوري اسلامي ايران از موضع برتر برخوردار بود و آمريكا در موضع ضعف قرار داشت. اعتدال اينست كه منتقدان و معترضان، اين واقعيت‌ها را هم ببينند و با يك جمع بندي واقع بينانه به نتيجه گيري بپردازند و اظهارنظر كنند.
روزنامه جمهوری اسلامی در انتقاد از رفتار معترضان به گفت و گوی تلفنی نوشته است: جالب اينست كه معترضان همان كساني هستند كه از 8 سال قبل تاكنون شاهد رفتارهاي غيرمتعارف رئيس دولت سابق بودند كه به رئيس‌جمهور آمريكا نامه نوشت ولي جوابي دريافت نكرد. در سفر آخر خود به نيويورك بارها به بيان‌ها و زبان‌هاي مختلف براي ملاقات و مواجهه و مذاكره با دولتمردان آمريكائي اعلام آمادگي كرد ولي با بي‌اعتنائي مواجه شد و در يكي از سفرهايش به آمريكا در سياسي‌ترين شوراي متعلق به دولت آمريكا شركت كرد و هيچ سخن مؤثري نگفت و نشنيد، اين حضرات اينها را ديدند ولي هيچ عكس العملي نشان ندادند و اعتراضي نكردند و حتي به تحسين او نيز پرداختند!
دوستان منتقد و معترض، انتقاد حق شماست و اعتراض نيز بايد جريان داشته باشد و همانند گذشته، امروز ما معتقديم عزت ملت ايران در برابر هيچ چيزي قابل معامله نيست و در برخورد با آمريكا بايد با حفظ اصول و همراه با احقاق حقوق مردم ايران به پيش برويم و در هر حال تصميم نهائي با رهبري است. نكته اينست كه شما هم به همين اصول پاي بند باشيد، از رهبري جلوتر حركت نكنيد، منصفانه اظهارنظر كنيد و در يك كلام، شما هم معتدل باشيد. باور كنيد اينگونه بهتر به نتيجه مي‌رسيد.
