وقتی فرزند بلال‌فروش روبروی استانداری قبول شد، از شادی در پوست خود نمی‌گنجیدم
چکیده : او رئیس محبوبِ مدارس و سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان (سمپاد) یا همان تیزهوشان بود. جایی که مسیر ناهموار رسیدن به موفقیت را برای بخشی از دانش‌آموزان نخبۀ ایران هموارتر کرد و کسانی نظیر مریم میرزاخانی را پرورش داد. اژه‌ای، از ۱۳۶۶ تا دی ۱۳۸۷ رئیس این سازمان...
محمدجواد اژه ای
از جملۀ رفتگان این راه دراز، و از کسانی که کرونا از ما گرفت، یکی هم دکتر جواد اژه‌ای است که امروز رفت. دکتر اژه‌ای، استاد روانشناسی و دکترای روانشناسی تجربی (از دانشگاه وین) بود. اما مهمتر از آن، او رئیس محبوبِ مدارس و سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان (سمپاد) یا همان تیزهوشان بود. جایی که مسیر ناهموار رسیدن به موفقیت را برای بخشی از دانش‌آموزان نخبۀ ایران هموارتر کرد و کسانی نظیر مریم میرزاخانی را پرورش داد. اژه‌ای، از ۱۳۶۶ تا دی ۱۳۸۷ رئیس این سازمان بود. وقتی با فشار کسانی که تلقی دیگری از مفهوم عدالت داشتند رفت، در نامۀ خداحافظی‌اش نوشت:
«بچه‌های این سرزمین را در هر کجای ایران عزیز، همانند هر ایرانی مسلمان، با تمام وجود دوست داشته‌ام و این دوست داشتن را لازمۀ ذهن هر معلمی می‌دانم که بخواهد راه انبیا، و نه دریوزگی اغنیا، را طی کند. سمپاد را برای آنها به وجود آوردم که کمتر کسی به فکر آنهاست. وقتی فرزند استانداری در آزمون ورودی سمپاد مردود می‌شد، خوشحال نمی‌شدم، اما وقتی فرزند بلال‌فروش روبروی همان استانداری قبول می‌شد، از شادی در پوست خود نمی‌گنجیدم.» شاگردان فراوانش گواه درستی این مطلب هستند.
*تیتر انتخاب کلمه است
