علی معلم: دولت نمی تواند از سینما طلبکار باشد/ برای سینما چه کرده‌اید که چنین توقعاتی دارید

چکیده :علي معلم با انتقاد از مسوولان دولتی و نگاه حاکم بر سینمای کشور گفت: متاسفانه فضایی به وجود آمده که کسانی می‌توانند رسما و علنا و به سادگی به سینما و هنرمند کشور توهین کنند....

علي معلم با انتقاد از مسوولان دولتی و نگاه حاکم بر سینمای کشور گفت: متاسفانه فضایی به وجود آمده که کسانی می‌توانند رسما و علنا و به سادگی به سینما و هنرمند کشور توهین کنند.

به گزارش ایلنا، معلم که درباره وضعیت سینما سخن می گفت، اظهار داشت: سینمای ایران بعداز انقلاب و در سالهای اخیر به آرمان‌های یک سینمای قوی و صنعت شکوفا نرسیده است؛ ضمن آنکه در یکی دو سال اخیر نیز افت کیفی مشهودی داشته است؛ اما از آنجا که سینما یک محصول اجتماعی و یک فرآیند اجتماعی- صنعتی است، نمی‌توان آن را به‌طور مجزا مورد بررسی قرار داد.

او، با بیان اینکه سینما فارغ از اتفاقات سیاسی٬ اجتماعی و اقتصادی قابل بررسی نیست، افزود: هیچ کاری در حوزه پخش فرهنگ و دسترسی به آن، در كشور انجام نشده است؛ چنانکه در طول سی سال پس از انقلاب، هیچ کاری در حوزه سالن‌سازی٬ ساختن کتابفروشی٬ ایجاد دکه‌های مطبوعاتی و غیره انجام نشده یا بسیار کم بوده است و بیش از ۱۳۰ شهر کشور فاقد سینما و کتابفروشی هستند.

وی اضافه کرد: وظایف دولتی در این حوزه‌ها فراموش شده است و نهادهای قانونگذاری به آن ورود نکرده‌اند؛ دولت کاری نمی‌کند و مجلس به عنوان یک نهاد نظارتی در رابطه با این عدم انجام وظایف، از او سوال نمی‌کند. بنابراین دولت نمی‌تواند از سینما طلبکار باشد بلکه سینمای ایران از دستگاههای دولتی و مراکز قدرت طلبکار است.

معلم با بیان اینکه سینمای ایران در ناز بزرگ نشده است، توضیح داد: سینما در کشور ما موجودی نازنازی نبوده و همواره برای رسیدن به حداقل‌هایش، بیشترین سختی را متحمل شده است؛ هرچند ممکن است برخی از افراد آن را در برخی جا‌ها با ناز بزرگ کرده باشند٬ اما این مساله عمومیت ندارد؛ ضمن آنکه متاسفانه فضایی در کشور به وجود آمده که کسانی می‌توانند رسما و علنا و به سادگی به سینما و هنرمند کشور توهین کنند.

این تهیه‌کننده سینما ادامه داد: بار‌ها دیده‌ایم نمایندگان مجلس می‌گویند چرا سینما فلان اثر را ساخت، یا چرا فلان آثار را نمی‌سازد؛ اما باید از آن‌ها پرسید شما برای سینما چه کرده‌اید که چنین توقعاتی دارید؟ چرا اقدامی برای ساخت سینما نکرده‌اید، چرا هیچ مصوبه‌ای در جهت راحت شدن فعالیت هنرمندان سینما پیش نبرده‌اید، چرا یک روز را در مجلس به هنر اختصاص نداده‌اید، چرا بحث مجلس هیچ وقت فرهنگی نیست.

وی درباره وظیفه حاکمیت در ارتباط با سینماگران یادآور شد: مسوولان کشور باید از خود بپرسند چقدر امنیت فکری برای هنرمند فراهم کرده‌اند، چقدر پاسخگوی دغدغه اصلی آنان بوده‌اند، چقدر به او امنیت روانی داده‌اند و با این تفاسیر، دولت نمی‌تواند تا به این حد از سینما طلبکار باشد.

مدیر مسوول ماهنامه دنیای تصویربا اشاره به بودجه سینما گفت: به نظر من در تخصیص بودجه به حوزه فرهنگ، نقصان کامل وجود دارد زیرا تصور مسوولان از جامعه، فقط ساخت پل و سد است و ظاهرا درک نکرده‌اند که انسان روح است و بخش اعظمی از زندگی او را فکر و مسائل فرهنگی تشکیل می‌دهد؛ بنابراین فرهنگ در بودجه‌نویسی نیز همیشه مغفول واقع می‌شود.

وی با بیان اینکه نه بودجه به اندازه کافی وجود دارد و نه نظارت بر اجرای آن انجام می‌شود، تصریح کرد: گاهی بودجه‌هایی به فرهنگ تعلق می‌گیرد اما بر چگونگی هزینه کرد آن‌ها نظارت نمی‌شود درصورتی که اگر نمایندگان و مدیران دولتی از مسائل فرهنگی آگاه باشند و نسبت به آن دغدغه و حساسیت داشته باشند، می‌توانند به حوزه هنر و فرهنگ کشورکمک کنند.

معلم یادآور شد: متاسفانه این اتفاق نمی‌افتد و من به جرأت می‌گویم ۵۰ درصد نمایندگان ما از سینما خبر ندارند، مطمئنم بسیاری از آن‌ها کتابهای حوزه ادبیات و داستان را نمی‌شناسند و نمی‌دانند آخرین رمان منتشر شده یا موسیقی روز چیست و به همین دلیل قوانین آن‌ها خشک و بی ربط به واقعیت است.

وی ادامه داد: افرادی که قانون می‌نویسند باید درک درست، به هنگام و به روزی از حوزه فرهنگ داشته باشد؛ درحالی که آقایان اصلا کاربر فرهنگی نیستند و آنقدر برای خود کار درست می‌کنند که وقت گوش دادن به یک قطعه موسیقی را هم ندارند.

تهیه‌کننده فیلم «آل» همچنین با اشاره به اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها گفت: قسمت آسیب زننده برداشتن یارانه‌ها در بخشهای تولیدی بوده است که این آسیب در تولید فرهنگی دو برابر شده است ،زیرا متاسفانه فرهنگ، نیاز اولیه مردم ما نیست و با بالارفتن هزینه‌های زندگی، به سادگی حذف می‌شود و بنابراین مردم سراغ کالاهای نازل این حوزه می‌روند؛ یعنی دیگر فیلم نمی‌خرند و نیازهای خود را در چیزی مانند فارسی وان جستجو می‌کنند.